to shepherd, rule

From poimen; to tend as a shepherd of (figuratively, superviser) -- feed (cattle), rule.

see GREEK poimen

εποίμαινε εποίμαινόν εποίμανεν Ποιμαινε Ποίμαινε ποιμαινει ποιμαινεί ποιμαίνει ποιμαινειν ποιμαινείν ποιμαίνειν ποιμαίνεις ποιμαινοντα ποιμαίνοντα ποιμαίνοντας ποιμαινοντες ποιμαίνοντες ποιμαινόντων ποιμαίνουσαι ποιμαίνουσιν ποιμαίνων ποιμανατε ποιμάνατε ποιμανει ποιμανεί ποιμανεῖ ποιμανείς ποιμανθήση ποίμανον ποιμανούσι ποιμανούσιν ποιμανώ ποιμενικά ποιμένικω Poimaine Poímaine poimainei poimaínei poimainein poimaínein poimainonta poimaínonta poimainontes poimaínontes poimanate poimánate poimanei poimaneîInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts